Druga nasza koteczka.
Największa "szwendaczka" okoliczna.
Dobrze, że mieszkamy w spokojnym miejscu, ale i tak drżę o nią za każdym razem,
gdy wyrusza w teren.
Nie pytajcie - nie można nie pozwolić jej wyjść z domu
- kocie pomysły, jak nas zmusić, żeby ją wypuścić - nie mieszczą się w głowie.
Obraz olejny 40 x 50 cm.
Marynia, nasza kotka.
Przybłąkała się do znajomych, nikt nie chciał się nią zająć. A ona chciała być w domu!
Przywiozłam ją do nas, mimo obaw, jak zareaguje nasza Mia zwana Czarną.
Mia nie była zadowolona, ale powoli... powoli... przyzwyczaiły się. Najpierw podzieliły się pokojami, Marynia zajmowała duży pokój a Czarna kuchnię i sypialnię. Długo burczała na nową... Po miesiącu sytuacja się unormowała. Na szczęście się nie biły. Może dlatego, że Marynia okazała się chora. Myślę, że jeszcze tydzień, dwa - gdyby ktoś się nią nie zajął - nie byłoby kogo ratować.
Mia i Marynia - obie cudowne, obie niezależne.
Każda zupełnie inna.
Czarna wychodzi, Marynia nosa nie wyściubia z domu.
Czarna poprzytula się i idzie się zaszyć w swoim kącie.
Maryśka jest tam, gdzie ja, zawsze gotowa do miziania ...
